Interview met Dimitri
Dimitri komt bijna niet in aanraking met premium nieuws. Hij probeert zich daar zo ver mogelijk van te houden. Bij bijna alles waar hij voor moet betalen gaat hij verder zoeken waar hij het gratis kan krijgen.
Dit is een lijst met opsommingen van conclusies uit het interview met betrekking tot de betaal tool. Het volledige interview staat onder deze lijst.
Als je een artikel hebt, en je kan hem maar voor de helft lezen dan heb ik zoiets van dan hoef ik hem niet meer, dan zoek ik het wel ergens anders. Het kan een leuke teaser zijn voor de juiste mensen, maar voor mij niet. Als ik bij zo'n artikel kom voel ik me letterlijk en figuurlijk genaaid.
Qua vormgeving hou ik niet van die kleine frutsels in een app. Zeker als je op de telefoon bent zie je vaak van die frutsels dat je denkt je kan er net niet met je vingers op drukken of wat dan ook. Ik hou van weinig beelden binnen een app. Als het simpel wordt gehouden dan heb ik een vertrouwd gevoel.
Als ik een 'multitude aan frutseltjes en frutseltjes heb' dan ben ik weg. Eenvoud is gewoon goed.
Je moet makkelijk heen en weer kunnen. Wat belangrijk is, is dat je alleen naar beneden kunt en dat je dan niet meer terug kunt. Je moet wel makkelijk heen en weer kunnen navigeren.
Twee maximaal drie soorten lettertypen in een scherm. Twee is lekker rustig en het moet goed leesbaar zijn. Niet te klein, geen 'ringel lettertjes', gewoon lekker strak. Wel een beetje een vrijetijd gevoel. Het moet typografisch oké zijn.
Qua kleuren, ik hou wel van een donkere achtergrond met lichte knoppen en lichtere dingen er omheen. Dat vind ik altijd wel fijn. Donker straalt rust uit, niet teveel afleidende toestanden er op. Als het voor kinderen is alle primaire kleuren er omheen gooien.
Felle kleuren worden mij te druk, dat zou wel wat te maken hebben dat ik wat ouder ben. Het lijdt af. Mij doet het pijn aan mijn ogen, dan heb ik zoiets ik stop er mee.
Waar ik niet van hou zijn persoonlijke vragen. Globale dingen heb ik geen probleem mee, maar als het vragen zijn over gedrag of voorkeuren, daar heb ik een hekel aan. Je wordt al heel snel getypeerd. Iedereen heeft een voorkeur, maar soms is je voorkeur getypeerd door je humeur. Dan kan je al heel snel een verkeerd beeld van iemand krijgen, daar hou ik niet van.
Persoonlijk is persoonlijk, de rest vind ik prima. Maar als ze gaan vragen over religie, politieke voorkeuren of etniciteit, dan denk ik dat doet er niet toe. Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt.
Dat ik dat (bovenstaande) erg vind ligt er maar gedeeltelijk aan dat (antwoord op mijn vraag) ik bang ben dat dat in verkeerde handen valt, maar vooral dat het mijn mening is. Zo lang je met je mening niks verkeerd doet, is daar niks mis mee. Maar zodra je je mening verkondigd zonder dat je achtergrondinformatie hebt, kan je dat verkeerd opvatten.
Oppervlakkige vragen die ergens naartoe sturen heb ik geen problemen mee.
Vijf vragen zijn redelijk, maar het ligt eraan hoelang de vragen zijn. Als ze heel lang zijn is vijf natuurlijk wel weer veel.